Różnica między poleceniami DDL i DML w DBMS: co to jest?

Spisie treści:

Anonim

Co to jest DDL?

Język definicji danych pomaga zdefiniować strukturę lub schemat bazy danych. Polecenia DDL pomagają w tworzeniu struktury bazy danych i innych obiektów bazy danych. Jego polecenia są automatycznie zatwierdzane, więc zmiany są zapisywane w bazie danych na stałe. Pełna forma DDL to język definicji danych.

Z tej różnicy między samouczkiem DML i DDL dowiesz się:

  • Co to jest DDL?
  • Co to jest DML?
  • Dlaczego DDL?
  • Dlaczego DML?
  • Różnica między DDL i DML w DBMS
  • Polecenia dotyczące DDL
  • Polecenia dla DML
  • Przykład polecenia DDL
  • Przykład polecenia DML

Co to jest DML?

Polecenia DML umożliwiają zarządzanie danymi przechowywanymi w bazie danych, chociaż polecenia DML nie są automatycznie zatwierdzane. Co więcej, nie są one trwałe. Tak więc możliwe jest cofnięcie operacji. Pełna forma języka DML to język manipulacji danymi.

Poniżej znajduje się kluczowa różnica między DDL i DML w DBMS:

KLUCZOWE RÓŻNICE:

  • Język definicji danych (DDL) pomaga zdefiniować strukturę lub schemat bazy danych, a język manipulacji danymi (polecenie DML) umożliwia zarządzanie danymi przechowywanymi w bazie danych.
  • Komenda DDL służy do tworzenia schematu bazy danych, a komenda DML służy do zapełniania i manipulowania bazą danych
  • Porównując DDL i DML, instrukcje DDL wpływają na całą tabelę, podczas gdy polecenia DML wpływają tylko na jeden lub więcej wierszy.
  • W DDL instrukcja SQL nie może być wycofana, podczas gdy instrukcja DML SQL może być wycofana.
  • DDL jest metodą deklaratywną, podczas gdy DML jest metodą imperatywną.
  • Ważnymi poleceniami DDL są: 1) CREATE, 2) ALTER, 3) DROP, 4) TRUNCATE, itp., Podczas gdy ważne polecenia DML to: 1) INSERT, 2) UPDATE, 3) DELETE, 4) MERGE itp.

Dlaczego DDL?

Oto powody, dla których warto używać metody DDL:

  • Umożliwia przechowywanie udostępnionych danych
  • Niezależność danych poprawiła integralność
  • Umożliwia wielu użytkownikom
  • Lepsze bezpieczeństwo, skuteczny dostęp do danych

Dlaczego DML?

Tutaj zalety / zalety DML:

  • Instrukcje DML umożliwiają modyfikowanie danych przechowywanych w bazie danych.
  • Użytkownicy mogą określić, jakie dane są potrzebne.
  • DML oferuje wiele różnych smaków i możliwości między dostawcami baz danych.
  • Oferuje efektywną interakcję człowieka z systemem.

Różnica między DDL i DML w DBMS

DDL vs DML

Oto główna różnica między poleceniami DDL i DML:

DDL DML
Język definicji danych (DDL) pomaga zdefiniować strukturę lub schemat bazy danych. Język manipulacji danymi (polecenie DML) umożliwia zarządzanie danymi przechowywanymi w bazie danych.
Do tworzenia schematu bazy danych służy komenda DDL. Polecenie DML służy do zapełniania i manipulowania bazą danych
DDL nie jest dalej klasyfikowany. DML jest klasyfikowany jako proceduralny oraz nie i proceduralny DML.
UTWÓRZ, ZMIEN, DROP, TRUNCATE I KOMENTARZ i ZMIEŃ NAZWĘ itp WSTAW, AKTUALIZUJ, USUŃ, ŁĄCZ, ZADZWOŃ itp.
Definiuje kolumnę tabeli. Dodaje lub aktualizuje wiersz tabeli
Instrukcje DDL mają wpływ na całą tabelę. DML wpływa na jeden lub więcej wierszy.
Instrukcja SQL nie może zostać wycofana Instrukcja SQL może być wycofaniem
DDL jest deklaratywny. DML jest konieczny.

Polecenia dotyczące DDL

Pięć typów poleceń DDL to:

STWÓRZ

Instrukcje CREATE służą do definiowania schematu struktury bazy danych:

Składnia:

CREATE TABLE TABLE_NAME (COLUMN_NAME DATATYPES[,… .]);

Na przykład :

Create database university;Create table students;Create view for_students;

UPUSZCZAĆ

Polecenia Drops usuwają tabele i bazy danych z RDBMS.

Składnia:

DROP TABLE ;

Na przykład:

Drop object_type object_name;Drop database university;Drop table student;

ZMIENIAĆ

Polecenie Alters umożliwia zmianę struktury bazy danych.

Składnia:

Aby dodać nową kolumnę w tabeli

ALTER TABLE table_name ADD column_name COLUMN-definition;

Aby zmodyfikować istniejącą kolumnę w tabeli:

ALTER TABLE MODIFY(COLUMN DEFINITION… .);

Na przykład:

Alter table guru99 add subject varchar;

ŚCIĘTY:

To polecenie służyło do usuwania wszystkich wierszy z tabeli i zwalniania miejsca zawierającego tabelę.

Składnia:

TRUNCATE TABLE table_name;

Przykład:

TRUNCATE table students;

Polecenia dla DML

Oto kilka ważnych poleceń DML:

  • WSTAWIĆ
  • AKTUALIZACJA
  • KASOWAĆ

WSTAWIĆ:

To jest instrukcja będąca zapytaniem SQL. To polecenie służy do wstawiania danych do wiersza tabeli.

Składnia:

INSERT INTO TABLE_NAME (col1, col2, col3,… . col N)VALUES (value1, value2, value3,… . valueN);OrINSERT INTO TABLE_NAMEVALUES (value1, value2, value3,… . valueN);

Na przykład:

INSERT INTO students (RollNo, FIrstName, LastName) VALUES ('60', 'Tom', 'Erichsen');

AKTUALIZACJA:

To polecenie służy do aktualizowania lub modyfikowania wartości kolumny w tabeli.

Składnia:

UPDATE table_name SET [column_name1= value1,… column_nameN = valueN] [WHERE CONDITION]

Na przykład:

UPDATE studentsSET FirstName = 'Jhon', LastName=' Wick'WHERE StudID = 3;

KASOWAĆ:

To polecenie służy do usuwania jednego lub więcej wierszy z tabeli.

Składnia:

DELETE FROM table_name [WHERE condition];

Na przykład:

DELETE FROM studentsWHERE FirstName = 'Jhon';

Przykład polecenia DDL

STWÓRZ

Składnia:

CREATE TABLE tableName(column_1 datatype [ NULL | NOT NULL ],column_2 datatype [ NULL | NOT NULL ],… );

Tutaj,

  • Parametr tableName oznacza nazwę tabeli, którą zamierzasz utworzyć.
  • Parametry kolumna_1, kolumna_2… oznaczają kolumny, które mają zostać dodane do tabeli.
  • Kolumnę należy określić jako NULL lub NOT NULL. Jeśli nie określisz, SQL Server przyjmie wartość domyślną NULL

Przykład:

CREATE TABLE Students(Student_ID Int,Student_Name Varchar(10))

ZMIENIAĆ

Składnia:

Alter TABLE 
 ADD Column1 datatype, Column2 datatype;
Przykład:
ALTER TABLE University.Students_Name ADD Course_Duration VARCHAR(20);
UPUSZCZAĆ
Składnia:
DROP TABLE 
;
Parametr nazwa_tabeli jest nazwą tabeli, która ma zostać usunięta.
Przykład:
DROP TABLE COURSE_NAMES;
Przykład polecenia DML
WSTAWIĆ
W PL / SQL możemy wstawić dane do dowolnej tabeli za pomocą polecenia SQL INSERT INTO. To polecenie weźmie nazwę tabeli, kolumny tabeli i wartości kolumn jako dane wejściowe i wstawi wartość do tabeli podstawowej.
Polecenie INSERT może również pobierać wartości bezpośrednio z innej tabeli za pomocą instrukcji „SELECT” zamiast podawania wartości dla każdej kolumny. Za pomocą instrukcji „SELECT” możemy wstawić tyle wierszy, ile zawiera tabela bazowa.
Składnia:
BEGININSERT INTO 
(,,… )VALUES(,… :);END;
Powyższa składnia przedstawia polecenie INSERT INTO. Nazwa i wartości tabeli są polami obowiązkowymi, natomiast nazwy kolumn nie są obowiązkowe, jeśli instrukcje wstawiania mają wartości dla wszystkich kolumn tabeli.
Słowo kluczowe „VALUES” jest obowiązkowe, jeśli wartości są podane osobno, jak pokazano powyżej.
Składnia:
BEGININSERT INTO 
(,,… ,)SELECT ,,…  FROM 
;END;
Powyższa składnia przedstawia polecenie INSERT INTO, które pobiera wartości bezpośrednio z  za pomocą polecenia SELECT.
Słowo kluczowe „VALUES” nie powinno w tym przypadku występować, ponieważ wartości nie są podawane oddzielnie.
KASOWAĆ
Poniżej znajduje się składnia do usuwania tabeli
Składnia:
DROP TABLE ;
Parametr TableName jest nazwą tabeli, która ma zostać usunięta.
Przykład:
DROP TABLE COURSE_NAMES;
WYBIERZ
Aby wyświetlić dane w SQL Server, używamy instrukcji SELECT.
Składnia:
SELECT expressionFROM tableName[WHERE condition];
Przykład:
SELECT * FROM Course;