Zakup jest składnikiem modułu SAP MM i jego proces można z grubsza zobrazować na poniższym schemacie.
MRP (planowanie zasobów materiałowych) tworzy propozycję zakupu, a następnie jest przekształcane w zapotrzebowanie na zakup. Następnym krokiem jest przypisanie źródła do zgłoszenia zapotrzebowania i zwolnienie zgłoszenia zapotrzebowania. PR zostaje przekonwertowany na zamówienie zakupu i po otrzymaniu towaru można wystawić fakturę, aby zakończyć proces zakupu. Dodatkowo rozliczana jest płatność (w module FI).
Zakup nie musi rozpoczynać się od MRP, może zostać zainicjowany poprzez planowanie zużycia lub bezpośrednie utworzenie PR lub PO.
MRP to funkcja systemu służąca do określania wymagań materiałowych zarówno na poziomie materiału, jak i BoM. Zestawienie komponentów (BoM) to lista komponentów i podskładników, z których składa się pojedynczy materiał.
Jednym z podstawowych dokumentów w Zakupach w SAP jest zgłoszenie zapotrzebowania.
Zgłoszenie zapotrzebowania
Zgłoszenia zapotrzebowania mogą być tworzone automatycznie przez system lub ręcznie. Można je konwertować w zamówieniach, ale dopiero po zwolnieniu (zatwierdzeniu zgłoszenia zapotrzebowania).
Omówimy kilka tematów tej lekcji, które mogą pomóc w zrozumieniu i utworzeniu zapotrzebowania na zakup.
Zakresy numerów w zgłoszeniach zapotrzebowania są wymagane tak jak w innych dokumentach w celu przypisania numeru dokumentu do nowo tworzonych dokumentów.
Później te zakresy numerów są przypisywane do różnych typów dokumentów, które możemy zdefiniować do wykorzystania w przetwarzaniu zapotrzebowań na zakup.
Uwzględnimy również numer śledzenia wymagań, który jest w zasadzie kombinacją cyfr / liter, które można jednoznacznie przypisać do wielu dokumentów w celu śledzenia pewnych ważnych wymagań.
Dowiesz się, jak działa określenie źródła i dlaczego jest przydatne, a także jak to źródło można przypisać do naszego dokumentu zakupu.
Na koniec dowiesz się, jak przetworzyć zgłoszenie zapotrzebowania, od jego utworzenia do przekształcenia w zamówienie zakupu.
Zakresy numerów dla zapotrzebowania na zakup
Przypisanie zakresów numerów do zapotrzebowania na zakup działa na typie dokumentu. Można utworzyć kilka różnych zakresów numerów, a następnie przypisać je do określonego typu zapotrzebowania na zakup.
Odbywa się to podczas dostosowywania. Typy dokumentów zapotrzebowania mogą mieć przypisane dwa zakresy numerów. Do każdego typu dokumentu przypisany jest jeden zakres wewnętrzny i jeden zewnętrzny. Zakresy numerów wewnętrznych są automatycznie zwiększane przez system, a zewnętrzne przypisywane ręcznie.
Poniższy ekran przedstawia listę zakresów liczb dla zapotrzebowania na zakup.
Numer od to pierwsza liczba w zakresie, numer do to ostatni dostępny numer, a numer bieżący to ostatni numer przypisany do dokumentu.
Ponadto istnieje pole wyboru wskazujące, czy jest to zakres numerów zewnętrznych.
Na przykład wewnętrzny zakres numerów można zdefiniować jako zakres od 20000000 do 30000000, w tym przypadku dokumenty typu dokumentu, do którego przypisano ten przedział, będą numerowane począwszy od 20000001 i będą zwiększane o 1 dla każdego nowo utworzonego dokumentu. Ostatnią dostępną liczbą dla tego przedziału będzie 30000000, a jeśli Twoje dokumenty wypełniają cały zakres numerów, należy go rozszerzyć. Będzie się to rzadko zdarzało, ponieważ oznaczałoby to, że będziesz mieć 10 milionów dokumentów zapotrzebowania na zakup.
Definicja typu dokumentu
Definicja typu dokumentu to czynność polegająca na definiowaniu różnych typów dokumentów dla zapotrzebowania na zakup. Przydaje się do grupowania zapotrzebowań na zakup i bardziej szczegółowego określania jego zastosowania. Na przykład możemy mieć standardowe PR, podwykonawstwo i transfer zapasów. Każdy typ dokumentu odpowiada specjalnym potrzebom i jest skonfigurowany tak, aby był używany w ten sposób.
W definicji typu dokumentu można zdefiniować szereg opcji. Przedziały liczbowe (wewnętrzne i zewnętrzne), przedział pozycji, klawisz wyboru pola, wskaźnik kontrolny, wskaźnik zwolnienia całkowitego (określa, czy wszystkie pozycje w PR są zwalniane jednocześnie, czy indywidualnie).
Standardowy typ dokumentu zapotrzebowania na zakup w SAP jest zdefiniowany we wszystkich instalacjach jako NB.
Numer śledzenia zapotrzebowania
Ten numer jest używany do śledzenia określonych wymagań. Można go wprowadzić podczas tworzenia zapotrzebowania na zakup i jest kopiowany do dokumentu zamówienia. Jest utrzymywany na poziomie pozycji i pozycje można wybierać według tej liczby w kilku raportach, takich jak MELB .
- Wykonaj transakcję MELB .
- Kliknij przycisk Wybierz .
Po kliknięciu Kontynuuj powrócisz do początkowego ekranu wyboru… Masz również wiele opcji wyboru i powinieneś wybrać najbardziej odpowiednie opcje, aby zawęzić wyszukiwanie.
- Wprowadź numery śledzenia wymagań.
- Wykonać.
Zostanie wyświetlona lista dokumentów zawierających numer śledzenia.
Określenie źródła
Określenie źródła pomaga w znalezieniu najbardziej odpowiedniego źródła dla wymagania, na przykład może zasugerować, która umowa ramowa, które wewnętrzne źródło zaopatrzenia (zakład) lub który dostawca może być użyty do zamówienia określonych materiałów w danym czasie.
Określanie źródła przyjmuje różne dane jako parametry dla rzeczywistego procesu określania. Należą do nich umowa ramowa, rekord informacji o zakupie, zakład w naszej firmie, ustalenie kontyngentu, lista źródeł.
Wszystko to jest brane pod uwagę przy określaniu najlepszego możliwego źródła zapotrzebowania.
Pierwsze sprawdzenie odbywa się za pośrednictwem porozumienia kwotowego, w którym system określa, czy istnieje odpowiednie źródło z odpowiednim układem kwot dla materiału, a jeśli zostanie znalezione odpowiednie źródło, zostaje ono wybrane, a dodatkowe wyszukiwanie źródła jest przerywane.
Jeśli nie, system bierze pod uwagę listę źródeł i szuka tam ważnych źródeł. Lista źródeł składa się z ustalonych i zablokowanych rekordów. Stałe rekordy są dla stałych dostawców dla określonego materiału, ważne przez określony czas. Zablokowane rekordy nie mogą być używane jako źródło, gdy mają ten status.
Na koniec system wyszukuje konspekt umowy i rekord informacji w celu znalezienia wiarygodnych źródeł i przypisuje im zapotrzebowanie. W poprzedniej lekcji widzieliście, czym jest rekord informacji o zakupie, a umowa ramowa to umowa harmonogramu lub umowa, która jest również używana w procesie określania źródła jako informacje wejściowe.
Aby skorzystać z funkcji określania źródła, należy zaznaczyć pole wyboru Określ źródło na ekranie początkowym zapotrzebowania na zakup.
Przypisanie źródła
System może wykonywać przypisanie źródła w tle lub na pierwszym planie.
Jeśli wyszukiwanie odbywa się w trybie pierwszoplanowym i zostanie znalezionych więcej niż jedno prawidłowe źródło, pojawi się lista wyboru, z której użytkownik powinien wybrać odpowiednie źródło. Jeśli zostanie znalezione tylko jedno odpowiednie źródło, zostanie ono przypisane automatycznie.
Jeśli wyszukiwanie odbywa się w tle, należy określić jedno źródło i aby system wykonywał różne funkcje w wyszukiwaniu.
Na przykład umowy dotyczące konspektu mają pierwszeństwo przed źródłem rekordów informacji o zakupie, aw przypadku konfliktu wybierane jest źródło umowy dotyczącej konspektu.
Jeśli w umowach ramowych zostanie znalezionych więcej niż jedno prawidłowe źródło, unikalne prawidłowe źródło będzie należało do zwykłego dostawcy, a jeśli żaden z rekordów nie dotyczy zwykłego dostawcy, źródło będzie musiało zostać określone ręcznie.
Możesz zobaczyć, jak system oferuje dwa źródła, z których ręcznie wybieramy lepsze.
