Co to jest VUGen?
VUGen (Virtual User Generator) jest kluczowym narzędziem w LoadRunner do tworzenia skryptów testowych w celu emulacji zachowania rzeczywistego użytkownika w systemie. W VUGen człowiek jest zastępowany przez wirtualnego użytkownika (VUser), a działania wykonywane przez VUser są rejestrowane w skrypcie VUser w celu emulacji rzeczywistego zachowania użytkownika w celu testowania i monitorowania.
VUGen jest jednym z czterech podstawowych elementów LoadRunner. Jest to pierwszy składnik, z którym wchodzisz w interakcję, rozpoczynając testowanie wydajności za pomocą narzędzia HP LoadRunner.
Rozumiemy kilka istotnych funkcji związanych z VUGen
VUScripts: Jak już opisano, celem VUGen jest tworzenie skryptów VUScripts, które są używane do symulacji rzeczywistego wirtualnego użytkownika.
Działania: Akcja to zbiór transakcji użytkownika wykonywanych w systemie pod obciążeniem w celu wykonania określonego zadania. Akcję można porównać do funkcji w innych językach programowania. Każdy skrypt Vuser ma 3 domyślne funkcje
- Vuser_init (służy do logowania się do aplikacji)
- Akcja (używana do rejestrowania procesu biznesowego)
- Vuser_end (służy do wylogowania z aplikacji)
VUGen nie tylko rejestruje skrypty, ale także odtwarza je (tylko dla 1 VUser), aby upewnić się, że skrypt został zarejestrowany poprawnie. Gdy upewnisz się, że skrypt został poprawnie zarejestrowany, włączasz go do scenariusza LoadRunner
W tym samouczku będziesz się uczyć
- Proces tworzenia skryptu w VUGen
- Porównaj nagrywanie między QTP i LoadRunner
- Wprowadzenie do aplikacji Web Tours
- Zrozumienie środowiska VUGen
- Tworzenie pierwszego skryptu VUGen
- Korzystanie z transakcji w rekordowym czasie
- Wstaw komentarze w czasie nagrywania
- Generowanie kodu
- Podejmowanie decyzji w sprawie protokołu i doradcy protokołu
- Opcje nagrywania
- Odtwórz skrypt i zapoznaj się z logiem
- Przegląd plików generowanych podczas nagrywania i odtwarzania
Proces tworzenia skryptu w VUGen
1. Zapisz skrypt: Zwykle jest to pierwszy krok tworzenia skryptów, w którym każda akcja użytkownika jest zapisywana w skrypcie.
2. Odtwórz i zweryfikuj: Po nagraniu skryptu odpowiedz na skrypt, aby upewnić się, że działa poprawnie. Weryfikuj wpływ za pośrednictwem interfejsu aplikacji lub bazy danych.
3. Ulepsz skrypt: Po zweryfikowaniu nagrania ulepsz skrypt, dodając punkty kontrolne, sprawdzanie poprawności danych, dodawanie transakcji i punktów spotkań.
4. Odtwórz ponownie i zweryfikuj: Tak jak wcześniej, odtwórz ponownie skrypt i sprawdź, czy wszystko działa zgodnie z przeznaczeniem.
5. Skonfiguruj ustawienia środowiska wykonawczego: Skonfiguruj i kontroluj czas trwania tempa, pomyśl o zmianach czasu, ustawieniach proxy i czy chcesz ignorować jakiekolwiek zasoby zewnętrzne.
6. Używaj w scenariuszach obciążenia: Sformułuj scenariusze obciążenia w oparciu o cele testów. Użyj dystrybucji obciążenia i agentów obejmujących cały obszar geograficzny, aby realizować rzeczywiste scenariusze.
Porównaj nagrywanie między QTP i LoadRunner
VUGen ignoruje obiekty interfejsu użytkownika:
W przeciwieństwie do skryptów QTP, skrypty LoadRunner są niezależne od GUI. Dzieje się tak, ponieważ wygenerowany kod nie działa w oparciu o obiekty interfejsu użytkownika, a raczej działa na podstawie żądania klienta skierowanego do serwera i oczekuje odpowiedzi serwera z powrotem do klienta. Dlatego odtwarzanie skryptów LoadRunner jest zawsze niezależne od przeglądarki. VUser może komunikować się bezpośrednio z serwerem, wykonując wywołania do API serwera - bez polegania na oprogramowaniu klienckim (SUL), co oznacza, że nie będzie miał wpływu na skrypty, jeśli zmiany zostaną wprowadzone w interfejsie użytkownika obciążonego systemu. To mówi; Testowanie wydajności jest całkowicie oparte na komunikacji klient / serwer (żądanie i odpowiedź), a nie na obiektach graficznego interfejsu użytkownika.
Więcej informacji można znaleźć w poniższym linku: http://youtu.be/FDORUeqpNJs?t=3m41s
Więcej szczegółów na temat działania skryptów VUGen zobaczymy poniżej.
Wprowadzenie do aplikacji Web Tours
Do wszystkich celów praktycznych będziemy używać aplikacji Web Tours, która jest dostarczana w pakiecie z LoadRunner.
HP Web Tours wymaga, aby działał zależny „Web tours Apache server”, zanim będzie mógł działać. Aby uruchomić serwer Web Tours Apache, przejdź do menu Start => Oprogramowanie HP => Samples => Sieć, a następnie kliknij opcję Uruchom serwer HP Web Tour.
Gdy „serwer” zostanie aktywowany, otworzy on powłokę i wyświetli dane wyjściowe na konsoli.
Konsola powinna wyglądać jak migawka poniżej, poszukaj swojego adresu IP w powłoce:
UWAGA: jeśli zamkniesz to okno, serwer zatrzyma się.
Teraz możesz uzyskać dostęp do aplikacji Web Tours -
Po uruchomieniu będzie wyglądać następująco -
Zrozumienie środowiska VUGen
Aby uruchomić VUGen, kliknij dwukrotnie skrót VUGen na pulpicie lub przejdź do menu Start => HP Software =>, a następnie kliknij Virtual User Generator.
Ekran powitalny VUGen będzie wyglądał następująco
Ekran powitalny otworzy następnie stronę główną HP Virtual User Generator, jak pokazano poniżej:
W menu Plik można obserwować różne elementy sterujące poleceniami. Cel tych kontroli opisano poniżej:
Nowy skrypt i rozwiązanie: służy do rozpoczęcia tworzenia nowego skryptu. Alternatywnie możesz utworzyć nowy skrypt za pomocą przycisku paska narzędzi.
Otwórz >> Rozwiązanie skryptowe : służy do otwierania istniejącego, wcześniej utworzonego skryptu lub rozwiązania z katalogu.
Dodaj >> Nowy skrypt: służy do dodania wcześniej utworzonego skryptu do aktualnego rozwiązania
Zapoznamy się z innymi kontrolkami, gdy zaczniemy tworzyć nasz pierwszy skrypt. Kontynuujmy naukę.
Kliknij tutaj, jeśli wideo nie jest dostępne
Tworzenie pierwszego skryptu VUGen
Przed rozpoczęciem nagrywania upewnij się, że serwer aplikacji Web Tours jest uruchomiony. Pamiętaj, że serwer musi działać, więc nie zamykaj go. Jeśli okno Ci przeszkadza, możesz je zminimalizować.
Wskazówka: W przypadku rzeczywistego problemu należy zapoznać się z aplikacją przedmiotową (SUL), zwłaszcza jeśli obejmuje ona złożone przepływy pracy i etapy danych. Możesz także wchodzić w interakcje z HP Web Tours, aby mieć pewność, że podczas nagrywania możesz powtórzyć dokładnie te czynności.
Zanim będzie można rozpocząć pisanie skryptów dowolnej aplikacji (SUL), należy zapoznać się z jej przebiegiem. W tym samouczku zapoznajmy się z HP Web Tours, które jest dostarczane i automatycznie instalowane z HP LoadRunner.
Krok 1) Kliknij Plik => Nowy skrypt i rozwiązanie, jak pokazano na poniższej migawce:
Możesz użyć skrótu (Ctrl + N), aby zrobić to samo.
Krok 2) Zostanie wyświetlone okno wyboru protokołu. Lista wygląda nieco inaczej niż w poprzednich wersjach
1. Wybierz Protokół pojedynczy
2. Sieć
3. Wprowadź nazwę skryptu
4. Kliknij Utwórz
Uwaga: Doradca protokołów służy do określania właściwego protokołu używanego przez aplikację do komunikacji. Wiemy już, że w przypadku HP Web Tours wymaga protokołu „Sieć - HTTP / HTML”. Na późniejszym etapie dowiemy się, jak określić właściwy protokół dla SUL.
Wskazówka: aplikacja może czasami wymagać więcej niż 1 protokołu do komunikacji z serwerem. W takim przypadku przejdź do listy Wiele protokołów po lewej stronie okna.
Jednak HP Web Tours wymaga tylko jednego protokołu podczas wykonywania skryptów za pomocą VUGen.
Wskazówka: nie możesz łatwo zmieniać nazw skryptów, więc nadawaj nazwy swoim skryptom. Jeśli musisz zmienić nazwę skryptu, użyj funkcji Zapisz jako i nadaj nową nazwę. Dobrą nomenklaturą może być np. WT01_Signup, gdzie WT to krótka forma nazwy aplikacji, 01 to sekwencja procesów biznesowych, a Rejestracja dotyczy skryptów procesów biznesowych. Należy również pamiętać, że w nazwie skryptu nie można używać spacji.
Krok 3) Po kliknięciu Utwórz, HP VUGen otworzy IDE (zintegrowane środowisko programistyczne) lub edytor kodu. Możesz zauważyć, że pliki skryptów są puste, z wyjątkiem podstawowego podpisu funkcji Action. Poniższy zrzut powinien pomóc lepiej to zrozumieć:
Krok 4) Kliknij przycisk Nagrywanie, 
który można znaleźć na pasku narzędzi. Zobacz migawkę poniżej:
Krok 5) Otworzy się nowe okno
1. Jeśli przyjrzymy się powyższemu oknu, nazwa skryptu jest wymieniona na pasku tytułowym tego wyskakującego okienka. Pomoże Ci to wprowadzić zmiany we właściwym skrypcie, gdy masz do czynienia z wieloma skryptami otwieranymi jednocześnie.
2. Jeśli nie widzisz pozostałych elementów sterujących, kliknij przycisk Mniej opcji , aby upewnić się, że nie widzisz mniejszej liczby opcji.
3. Rekord w polu akcji określa, gdzie generowany jest kod po nagraniu. Skrypty VUGen ułatwiają przechodzenie do innych akcji lub tworzą nowe akcje w trakcie i po nagraniu.
4. Rekord: pole informuje VUGen, że aplikacja tematyczna (SUL) jest aplikacją internetową lub klientem stacjonarnym. Tej opcji nie można zmienić po rozpoczęciu nagrywania.
5. Aplikacja: pole informuje VUGen, której przeglądarki użyć do nagrywania. Jeśli nie pracujesz z protokołem WWW - HTTP / HTML, wybierz klienta stacjonarnego w tym polu.
Wskazówka: w przeciwieństwie do skryptów QTP, przykładowe skrypty LoadRunner są niezależne od graficznego interfejsu użytkownika. Dzieje się tak dlatego, że wygenerowany kod nie działa w oparciu o obiekty UI, a raczej działa na zasadzie żądania klienta do serwera i oczekując odpowiedzi serwera z powrotem do klienta - zwykle w postaci HTML (stąd nazwa protokołu )
6. Adres URL: Tutaj wprowadza się adres URL SUL. VUGen wywoła ten adres URL po kliknięciu „Rozpocznij nagrywanie”. Używana przeglądarka będzie wymieniona w polu „ Record: ”, jeśli różni się od przeglądarki domyślnej.
7. Rozpocznij nagrywanie: natychmiastowe vs. opóźnione: Jeśli wybrałeś tryb nagrywania natychmiastowego , zauważysz, że VUGen rozpoczyna nagrywanie zdarzeń, gdy tylko naciśniesz przycisk „Rozpocznij nagrywanie”. Jeśli jednak wybierzesz tryb nagrywania opóźnionego, VUGen wywoła system (SUL), ale nie rozpocznie przechwytywania zdarzeń, chyba że klikniesz przycisk Nagrywanie na pływającym pasku.
8. Katalog roboczy: jest to katalog tymczasowy, którego VUGen będzie używał podczas przechwytywania zdarzeń. Kopia twojego skryptu będzie również dostępna w tej lokalizacji, na wypadek gdybyś zgubił folder :)
9. Opcje nagrywania: Te ustawienia informują VUGen, jaki typ adresów URL ma przechwytywać i jakiego trybu nagrywania użyć.
10. Rozpocznij nagrywanie: rozpocznie nagrywanie. Kliknij na to
Krok 6) Po rozpoczęciu nagrywania VUGen wywoła aplikację HP Web Tours przy użyciu wybranej przeglądarki.
Przyjrzyjmy się przykładowi skryptów LoadRunner, aby zarejestrować użytkownika w aplikacji Web Tours i nagrać podstawowy skrypt.
Pojawi się pływający pasek nagrywania, który będzie oferował różne opcje sterowania nagrywaniem. Informuje o czasie, który upłynął, oraz o liczbie zdarzeń przechwyconych automatycznie. Przyjrzyjmy się uważnie pływającemu słupkowi.
Na powyższej migawce SUL wyzwolił 56 zdarzeń i od rozpoczęcia nagrywania upłynęło łącznie 0 minut i 25 sekund czasu trwania.
Zauważysz również, że podczas pisania nie są uruchamiane żadne zdarzenia. Zadaj sobie pytanie, dlaczego. Czy możesz odpowiedzieć?
Dzieje się tak, ponieważ podczas pisania nie odbywa się żadna komunikacja między klientem a serwerem. W związku z tym nie są uruchamiane żadne zdarzenia i nie jest generowany żaden skrypt dotyczący wpisywania. Kod zostanie wygenerowany dopiero po przesłaniu formularza (kliknij Kontynuuj)
Nagrywanie można wstrzymać 
za pomocą przycisku pauzy. Należy pamiętać, że dopóki nagrywanie pozostanie wstrzymane, wszystkie zdarzenia uruchamiane przez aplikację będą ignorowane. Oznacza to również, że nawet jeśli Twoja aplikacja wysyła żądania i / lub otrzymuje odpowiedź z formularza SUL, skrypt nie zostanie wygenerowany, dopóki wstrzymasz nagrywanie.
Jeśli wstrzymałeś nagrywanie, będziesz musiał kliknąć przycisk nagrywania na pływającym pasku, aby wznowić nagrywanie.
Podczas nagrywania w sekcji vuser_init można zauważyć, że przycisk rendezvous nie jest włączony. Przełącz się do akcji (lub utwórz nową akcję) i kontynuuj nagrywanie. Zapoznaj się z poniższą migawką, aby dowiedzieć się, jak zmienić akcję.
Zauważysz, że po przejściu do akcji 
przycisk spotkania zostanie automatycznie włączony. Dzieje się tak, ponieważ VUGen nie pozwala na wstawianie punktów spotkań w vuser_init .
Korzystanie z transakcji w rekordowym czasie
Załóżmy, że chcesz zmierzyć czas odpowiedzi, gdy X użytkowników jednocześnie Zarejestruj się. Aby osiągnąć ten cel, przeczytajmy dalej.
Do tej pory zarejestrowałeś otwarcie aplikacji w akcji vuser_init. Po przełączeniu do działania wprowadź informacje o użytkowniku wymagane przez SUL. Teraz, zanim naciśniesz przycisk „Kontynuuj”, wykonaj poniższe czynności:
Rozpocznij transakcję, klikając przycisk 
na ruchomym pasku. Wpisz nazwę transakcji, na przykład 01_Signup.
Wskazówka: dobrą praktyką jest nazwanie transakcji prefiksem takim jak 01_, aby zachować ich niepowtarzalność.
Pływający pasek będzie wyglądał następująco:
Kliknij OK, aby zamknąć etykietę transakcji.
Kliknij przycisk Kontynuuj w aplikacji.
Zakończ transakcję, klikając przycisk 
. Wybierz nazwę transakcji, którą chcesz zamknąć, na przykład 01_Signup w tym przypadku. Aby zapoznać się z ilustracją, zobacz poniższą migawkę.
Jeśli nie masz otwartych wielu transakcji, zobaczysz tylko jedną nazwę. Jeśli jednak masz wiele, będziesz mógł wybrać z listy.
Wstaw komentarze w czasie nagrywania:
Po pomyślnym zamknięciu transakcji możesz umieścić komentarz w rekordowo krótkim czasie, aby przypomnieć sobie o późniejszym przestudiowaniu kodu. Na ruchomym pasku kliknij przycisk, aby wstawić komentarz. Obok pływającego paska pojawi się pole tekstowe, w którym można wprowadzić dowolny tekst.
Ten komentarz zostanie wstawiony do kodu po wykonaniu kroków (kodu) przed kliknięciem przycisku OK.
W aplikacji możesz kliknąć Kontynuuj. Otrzymasz wiadomość powitalną w aplikacji.
Teraz wybierz akcję vuser_end i kliknij Wyloguj się z aplikacji. Zamknij aplikację i kliknij przycisk zatrzymania 
na ruchomym pasku.
Generowanie kodu:
Po zatrzymaniu nagrywania zauważysz aktywność po generowaniu VUGen. Obejmuje to generowanie kodu, transakcji i komentarzy na podstawie nagrania. Zobacz migawkę poniżej.
Zaraz po tym, jak VUGen zakończy „Wykonywanie operacji postgeneracyjnych”, rozpocznie „Wykonywanie skanowania pod kątem operacji po generowaniu korelacji”. Zobaczymy bardziej szczegółowo, co oznacza korelacja.
Po zakończeniu operacji po generowaniu zobaczysz okno Design Studio. Jeśli zostaną znalezieni kandydaci do korelacji, możesz je przejrzeć w tym oknie.
Możesz bezpiecznie kliknąć przycisk Zamknij, a VUGen przeniesie Cię do wygenerowanego kodu.
Okno będzie wyglądać następująco:
Jak podkreślono na powyższym rysunku, edytor zawiera łatwy do zrozumienia, czytelny kod. Możesz rzucić okiem na parametry używane podczas nagrywania.
Lewa strona VUGen nosi nazwę Step Navigator, która pozwala zrozumieć „skrypt” bez patrzenia na szczegółowość kodu. Na przykład możesz przeczytać kroki jako, otwieranie adresu URL, spędzenie czasu na przemyśleniu i przesłanie formularza. To hermetyzuje wszystkie parametry skojarzone z każdym żądaniem.
Twój skrypt został wygenerowany, kliknij menu Plik, a następnie kliknij opcję Zapisz skrypt jako, aby przeglądać lokalizację, w której chcesz zapisać skrypt. VUGen automatycznie zasugeruje ostatnio używany katalog, jeśli wcześniej zapisałeś skrypt. Zaproponowana nazwa będzie nazwą, którą podałeś, kiedy zacząłeś nagrywać.
Gotowe.
Teraz pogratuluj sobie pomyślnego wygenerowania i zapisania pierwszego skryptu.
Podejmowanie decyzji w sprawie protokołu i doradcy protokołu
Być może zadawałeś sobie pytanie, dlaczego używamy protokołu WWW - HTTP / HTML. Jak zdecydowaliśmy, którego protokołu powinniśmy użyć? Odpowiedź nie jest taka prosta.
Warunkiem wstępnym udzielenia odpowiedzi na to pytanie jest posiadanie zestawu umiejętności architektonicznych. Jeśli jesteś początkującym, możesz sparować się z kimś, kto ma solidne umiejętności architektoniczne i programistyczne po stronie klienta dla Twojego SUL. Możesz porozmawiać z twórcami swojej SUL i dowiedzieć się, z jakich interfejsów korzysta Twoja aplikacja. Powinno to poprowadzić Cię naturalną ścieżką do interfejsów, których będziesz używać do tworzenia wirtualnych skryptów użytkownika i wyboru protokołu.
Aby zaspokoić potrzeby początkujących, mniej znających się na umiejętnościach architektonicznych, LoadRunner wprowadził funkcję o nazwie Protocol Advisor w LoadRunner 9.1. Chociaż ułatwiło to życie wielu osobom, należy bardziej polegać na umiejętnościach architektonicznych i programistycznych zamiast doradcy ds. Protokołów i otrzymywaniu informacji od zespołu programistów o podstawowych technologiach programistycznych. Protokół może nie sugerować prawidłowego protokołu we wszystkich przypadkach.
Aby skorzystać z Doradcy protokołów, przejdź do Record => Protocol Advisor => Analyze Application
Zobacz migawkę poniżej:
Otworzy się główne okno doradcy protokołów. Jeśli zauważysz, przypomina to trochę okno pojawiające się do nagrywania. Spójrzmy na poniższe okno:
Wybierz przeglądarkę internetową, ponieważ używamy aplikacji internetowej.
Określ adres URL aplikacji, która zostanie następnie wywołana. Katalog roboczy można pozostawić jako taki, ponieważ jest to tylko katalog tymczasowy, z którego może korzystać VUGen. Upewnij się, że masz uprawnienia do odczytu i zapisu w tym katalogu.
Kliknij przycisk Rozpocznij analizę.
Pojawi się pływający pasek, nieco podobny do pływającego paska rekordowego czasu. Spójrz na migawkę:
Proces poinformuje o czasie, który upłynął, i liczbie wyzwolonych zdarzeń. Jednak ta informacja nie jest konieczna. Jedyną zaletą tego licznika zdarzeń jest to, że wiesz, że Twój klient, SUL, komunikuje się z serwerem.
Dobrą praktyką jest analizowanie jednocześnie tylko jednego procesu biznesowego, ponieważ różne procesy biznesowe w aplikacji dużego przedsiębiorstwa mogą obejmować różne protokoły. Na przykład pulpit nawigacyjny w niektórych aplikacjach może mieć Ajax lub Flex itp., Ale nie będzie on obecny na stronie logowania.
Po zakończeniu wykonywania określonego procesu biznesowego możesz nacisnąć przycisk Zatrzymaj. Doradca protokołu VUGen przedstawi raport podsumowujący sugestię protokołu. Zobacz, jak to wygląda:
Możesz zobaczyć sugestie doradcy protokołów. Mogą to być najlepsze wybory do wyboru, ale nie muszą.
Nauczyłeś się już korzystać z Doradcy protokołów. Może to być jednak pomocne dla początkujących lub w sytuacji, w której potrzebujesz „innej opinii” - polegaj na swoim wyczuciu architektonicznym, wiedzy programistycznej, umiejętnościach programistycznych i informacjach otrzymanych od zespołu programistów, aby zdecydować o protokole.
Opcje nagrywania
Za każdym razem, gdy VUGen generuje skrypt, generowany kod jest oparty na różnych konfiguracjach, które można znaleźć w „Opcjach nagrywania” - lub możesz nacisnąć Ctrl + F7, aby wyświetlić opcje nagrywania w LoadRunner.
Rzućmy okiem na okno opcji nagrywania, zanim omówimy wszystkie konfiguracje:
Istnieją różne kategorie konfiguracji, takie jak Ogólne, Korelacje, Sieć i Rozszerzenie formatu danych. Rozumiemy kolejno najważniejsze z nich.
Ogólne => Nagrywanie:
Ten temat wymaga szczegółowego zrozumienia. Stąd jest to omówione osobno.
Ogólne => Skrypt:
Spójrz na migawkę, aby rzucić okiem:
Zauważysz, że menu rozwijane Język jest wyłączone. Powszechnym mitem jest to, że LoadRunner nie generuje kodu w żadnym innym języku. Innym mitem jest to, że wymaga licencji na pracę w innych językach.
Obie są fałszywe. LoadRunner sam decyduje, jakiego języka użyć podczas generowania skryptu. W prawie wszystkich przypadkach, będziesz się znaleźć pracę z języka C .
W przypadku niektórych aplikacji Java (takich jak aplety Java) generowany kod będzie w języku JavaScript .
VUGen wygeneruje skrypt w języku VBScript tylko dla aplikacji opracowanych w klasycznym języku Visual Basic (MS Visual Studio 2002)
Opcje skryptów :
Możesz wybrać opcję „Generuj stały czas do namysłu po zakończeniu transakcji”. Oznacza to, że bez względu na to, jak długo użytkownik będzie czekał, wygenerowany czas do namysłu (opóźnienie) będzie równy podanej wartości. Wartość jest w sekundach.
Maksymalna liczba wierszy w pliku akcji odnosi się do maksymalnej liczby wierszy, które VUGen wygeneruje akcję. Jeśli skrypt jest większy, VUGen automatycznie utworzy nową akcję. Wartość domyślna to 60 000. Maksymalna wartość, jaką można określić, to 65 000
Ta konfiguracja może okazać się pomocna, gdy masz do czynienia z aplikacją komputerową z Oracle na zapleczu.
Ogólne => Protokół daje Ci możliwość zaznaczenia i odznaczenia wszystkich protokołów, które wybrałeś na początku nagrywania
Zasadniczo będzie to używane tylko wtedy, gdy chcesz ponownie wygenerować skrypt .
Spójrz na ekran:
Jest to przydatne, gdy korzystałeś z wielu protokołów podczas nagrywania skryptu. Możesz zregenerować skrypt i odznaczyć protokoły, których nie chcesz, i uzyskać nowy skrypt bez konieczności ponownego rejestrowania go.
Ogólne => Generowanie kodu:
Spójrz na migawkę poniżej:
Ta konfiguracja nakazuje VUGen znalezienie kandydatów do korelacji w rekordowym czasie. Jeśli nie życzysz sobie automatycznej korelacji, możesz wyłączyć tę funkcję.
Korelacja => Konfiguracja:
Spójrz na poniższy zrzut ekranu i zapoznaj się z ekranem.
Chociaż automatyczna korelacja jest pomocna tylko w zakresie od 5% do 10%, możesz jednak wybrać „Skanowanie reguł” i „Automatycznie skoreluj znalezione wartości”. Jeśli jednak twój skrypt nie odtwarza się, możesz rozważyć przywrócenie ustawień domyślnych, klikając przycisk.
Korelacja => Reguły:
Przejdź do Reguł, a tutaj możesz zobaczyć różne reguły, których VUGen używa do znajdowania kandydatów na korelacje. Możesz dodać reguły niestandardowe, jeśli wiesz, jakich parametrów używa Twoja aplikacja (SUL). Jest to jednak zaawansowane użycie ustawień czasu nagrywania. Jeśli jesteś początkującym, możesz spokojnie pominąć ten temat.
Właściwości HTTP => Zaawansowane:
Ta ramka oferuje różne ustawienia związane z wiązaniem HTTP.
Zresetuj kontekst dla każdej akcji, włączenie tej opcji instruuje VUGen, aby zresetować wszystkie konteksty HTP między akcjami do ich stanu początkowego przed nagraniem, zapewniając czysty początek sesji nagrywania. Ta opcja jest domyślnie włączona.
Możesz pozostawić resztę konfiguracji nienaruszoną, chyba że jest to wymagane.
Sieć => Mapowanie portów:
Ta rama powinna pozostać nienaruszona. Jeśli nagrywasz aplikację komputerową, być może będziesz musiał wybrać dane na poziomie WinINet.
Możesz przejść do Opcji (o ile używasz danych na poziomie gniazda) i wybrać różne opcje, takie jak wersja SSL lub inne typy protokołu Secure Socket Layer. Jeśli jesteś na poziomie początkującym lub nie potrzebujesz tych opcji, możesz pominąć. Zapraszamy do zapoznania się z ekranem.
Skończywszy już z większością opcji czasu nagrywania, przejdźmy do następnego tematu i zrozummy różnicę między skryptami HTML i URL.
Różnica między skryptami opartymi na HTML i URL
Być może zauważyłeś opcję wyboru skryptu opartego na HTML lub skryptu opartego na adresie URL. Spójrz na migawkę, aby zobaczyć retrospekcję.
Więc co to za opcja i którą wybrać?
Skrypt HTML oparte jest na podstawie działań użytkowników, a skrypty zawierają funkcje, które odpowiadają bezpośrednio do podejmowanych działań. Rozumiemy przykład małego fragmentu kodu:
Przykład:
web_link ("Wydajność systemów przedsiębiorstwa",„Text = Enterprise Systems Performance”,"Migawka = t4.inf",OSTATNI, UBIEGŁY, ZESZŁY);
Skrypt URL oparte jest na podstawie żądania HTTP wysyłane do serwera w wyniku działań użytkownika.
Oto przykład kodu dla trybu URL dla tych samych działań, które wykonano powyżej (w trybie HTML)
Przykład:
web_url ("Wydajność systemów przedsiębiorstwa","URL = / esp.html","TargetFrame =","Zasób = 0","RecContentType = text / html","Referer = / atc?…,"Migawka = t4.inf","Tryb = URL",OSTATNI, UBIEGŁY, ZESZŁY);
Wskazówka: najlepiej poeksperymentować, zanim przejdziesz do przodu. Zmień ustawienia czasu nagrywania i dwukrotnie nagraj ten sam skrypt, tj. Raz w trybie HTML i raz w trybie URL - a następnie porównaj oba. Skrypt powinien być krótki, aby zrozumieć różnicę.
Jak decydujemy, którego trybu użyć?
Rozumiemy zalety i wady obu trybów, aby zrozumieć, który tryb jest bardziej odpowiedni w określonych sytuacjach:
Korzyści z nagrywania w formacie HTML
- Zmniejsza potrzebę przechwytywania wartości dynamicznych
- Wartości tagów akcji i ukryte dane NIE są zakodowane na stałe
- Są one pobierane z pamięci podczas odtwarzania
- Jeśli są dynamiczne, VUser nadal działa
- Skrypt jest tak duży, jak proces biznesowy - jeden krok na stronę
Wady nagrywania HTML
- Skrypty są mniej skalowalne
- Podczas odtwarzania przeszukiwana jest pamięć (cache)
- wymaga więcej pamięci
- wymaga większej mocy procesora
Korzyści z nagrywania adresów URL
- Elastyczność
- Obsługa apletów Java i obiektów ActiveX na stronie
- Możliwość odtwarzania w systemie UNIX
- Skalowalność
- Skrypty są bardziej skalowalne niż skrypty HTML, ponieważ wymagają mniej zasobów
Wady nagrywania adresów URL
- Skrypty wymagają większej korelacji (nic nie jest pobierane z pamięci podręcznej)
- Kontrole kontekstowe nie będą działać (parser jest wyłączony) *
- Skrypty są duże (wszystkie obrazy i ramki są zapisywane jako osobne kroki)
Oto krótka ilustracja:
|
Tryb HTML |
Tryb URL |
|
Intuicyjny i łatwy do zrozumienia. |
Nie tak intuicyjny jak skrypty HTML. |
|
Skrypty są mniejsze, żądania są hermetyzowane i łatwe do zrozumienia. |
Skrypty są duże, zawierają wywołanie każdego obrazu, css, html itp., Przez co trudno je zrozumieć. |
|
Skalowalne. |
Bardziej skalowalne i efektywne do tworzenia testu obciążenia. |
Korzystanie z funkcji Re-generate Script
Załóżmy, że chcesz nagrać ten sam skrypt, który właśnie nagrałeś, ale z różnymi ustawieniami czasu nagrywania. W takim przypadku możesz skorzystać z funkcji ponownego generowania skryptu.
Możesz uzyskać do niego dostęp w Record => Regenerate Script lub za pomocą skrótu Ctrl + Shift + R
Po kliknięciu menu VUGen wyświetli ostrzeżenie, że istniejący skrypt i wszystkie zmiany, które wprowadziłeś w istniejącym skrypcie, zostaną utracone. Komunikat ostrzegawczy wygląda następująco:
Możesz także kliknąć Opcje, aby otworzyć Opcje czasu nagrywania z tego miejsca.
Kliknij OK, aby kontynuować ponowne generowanie skryptu.
Odtwórz skrypt i zapoznaj się z logiem
Po zapisaniu skryptu możesz kliknąć na 
pasku narzędzi, aby odtworzyć go ponownie lub nacisnąć klawisz F5.
Możesz znaleźć ten przycisk na pasku narzędzi:
Musisz upewnić się, że serwer działa (co jest wymagane do prawidłowego działania aplikacji)
Po ponownym odtworzeniu skryptu zauważysz, że w przeciwieństwie do QuickTest Professional, nie otwiera on żadnej przeglądarki do ponownego odtworzenia. Pamiętaj, że to wykonanie zasymuluje obciążenie SUL tylko przez 1 (jednego) użytkownika. Celem tego wykonania jest zapewnienie działania skryptu.
Wskazówka: musisz zweryfikować wpływ samej aplikacji. Na przykład, jeśli tworzysz rekord, przejdź do aplikacji i ręcznie sprawdź, czy skrypt faktycznie utworzył rekord. Twoje skrypty najprawdopodobniej nie zostaną przetestowane przez kolejny zespół testujący lub QA, więc musisz bardzo uważać ze swoim skryptem i upewnić się, że został dokładnie przetestowany.
Możesz pozostawić dziennik powtórek jako aktywny, ponieważ będzie to bardzo pomocne w identyfikacji kandydatów do korelacji oraz wszelkich błędów i ostrzeżeń, które możesz napotkać. Ponieważ generowanie dziennika wymaga dużej ilości zasobów, najlepiej jest wyłączyć je po zakończeniu debugowania skryptów i wykorzystania ich w scenariuszach.
Przegląd plików generowanych podczas nagrywania i odtwarzania
Zamknijmy VUGen i spójrzmy na pliki, które utworzył w folderze skryptów.
VUGen tworzy serię plików konfiguracyjnych, plików danych i plików kodu źródłowego, które zawierają informacje o uruchomieniu i konfiguracji VUser. Wyniki każdej iteracji skryptu są przechowywane osobno. Jeśli wykonałeś swój skrypt przynajmniej raz, zauważysz katalog o nazwie wynik1. Ten katalog jest przeznaczony do użytku systemowego i powinien zostać zignorowany przez testera.
Ważne pliki, które musisz zrozumieć:
VUGen utworzy jeden plik .c (plik z kodem języka C) dla każdej akcji. Tak więc w końcu będziesz mieć vuser_init.c i vuser_end.c i Action.c - jeśli utworzyłeś więcej akcji, zobaczysz również odpowiadające im pliki. Na przykład myAction.c
Dziennik powtórek jest zapisywany w pliku o nazwie output.txt. Jeśli zastępowałeś go wiele razy, output.txt będzie zawierał ostatni dziennik wykonania, podczas gdy output.bak będzie zawierał dane sprzed ostatniego uruchomienia.
Plik
Zobaczysz folder o nazwie „dane”. Ten folder zawiera obraz wydarzeń oraz kopię Twojego kodu. VUGen korzysta z tych plików podczas „ponownego generowania” kodu.