C Hello World! Przykład: Twój pierwszy program

Spisie treści:

Anonim

Oto program Hello World w języku C

#include //Pre-processor directivevoid main() //main function declaration{printf("Hello World"); //to output the string on a displaygetch (); //terminating function}

Oto wyjaśnienie kodu:

Dyrektywa preprocesora

#include to dyrektywa preprocesora w „C.”

#include , stdio to biblioteka, w której zdefiniowano funkcję printf . printf służy do generowania danych wyjściowych. Przed użyciem tej funkcji musimy najpierw dołączyć wymagany plik, nazywany również plikiem nagłówkowym (.h).

Możesz także tworzyć własne funkcje, grupować je w plikach nagłówkowych i zadeklarować w górnej części programu, aby z nich korzystać. Aby dołączyć plik do programu, użyj dyrektywy preprocesora

#include .h

Nazwa pliku to nazwa pliku, w którym przechowywane są funkcje. Dyrektywy preprocesora są zawsze umieszczane na początku programu.

Główna funkcja

Główna funkcja jest częścią każdego programu „C”. Możemy przedstawić główną funkcję w różnych formach, takich jak:

  • Główny()
  • int main ()
  • void main ()
  • główny (nieważny)
  • void main (void)
  • int main (nieważne)

Puste nawiasy wskazują, że ta funkcja nie przyjmuje żadnego argumentu, wartości ani parametru. Możesz to również wyraźnie przedstawić, umieszczając słowo kluczowe void w nawiasach. Słowo kluczowe void oznacza, że ​​funkcja nie zwraca żadnej wartości, w tym przypadku ostatnią instrukcją jest zawsze getch ().

#include //Pre-processor directiveint main() //main function declaration{printf("Hello World"); //to output the string on a displayreturn 0; //terminating function}

W powyższym przykładzie słowo kluczowe int oznacza, że ​​funkcja zwróci wartość całkowitą. W takim przypadku ostatnia instrukcja powinna zawsze zwracać 0.

Kod źródłowy

Po zadeklarowaniu funkcji głównej musimy określić nawiasy otwierające i zamykające. Nawiasy klamrowe {} wskazują początek i koniec programu. Nawiasy te należy zawsze umieszczać po funkcji głównej. Cały kod programu jest zapisany w tych nawiasach, na przykład część deklaratywna i wykonywalna.

Funkcja printf generuje wynik, przekazując tekst „Hello World!”

Średnik; określa koniec instrukcji. W języku C każda instrukcja musi kończyć się średnikiem.

Więc pomyślnie zainstalowaliśmy kompilator i możemy teraz rozpocząć pracę w 'C.' Napiszemy prosty program, który przywita nas. Zaczynajmy.

Jak uruchomić program w C.

Krok 1) Utwórz nowy projekt

Krok 2) W wyskakującym okienku

  1. Wybierz plik
  2. Wybierz „Źródło C / C ++”
  3. Kliknij „Idź”.

Krok 3) Kontynuuj, klikając „Dalej”.

Krok 4) Aby utworzyć nowy plik, wybierz plik „C”, a następnie kliknij przycisk „Dalej”, aby kontynuować.

Krok 5) Ustaw ścieżkę pliku, klikając przycisk „…”, okno eksploratora pozwoli na utworzenie pliku C.

Krok 6) Wybierz ścieżkę nowego pliku C, a następnie jego nazwę z rozszerzeniem .c i zapisz go.

Krok 7) Na koniec, aby potwierdzić utworzenie pliku C, kliknij „Zakończ”.

Krok 8) Wprowadź kod, zapisz go i skompiluj, klikając przycisk „Build & Run”.

Oto wynik:

 Hello, World!

Podsumowanie

  • Główna funkcja jest obowiązkową częścią każdego programu „C”.
  • Aby skorzystać z funkcjonalności pliku nagłówkowego, musimy dołączyć ten plik na początku naszego programu.
  • Każdy program „C” ma podstawową strukturę.